09 apr 2019 Column Digitalisering vs. Out-of-the-box denken
Begin april 2019 was de meest besproken vacature er een die in het FD stond. En zoveel aandacht lijkt me ontzettend goed voor een vacature. Nou is een vacature in het FD niet zo bijzonder, maar wat deze vacature bijzonder maakt is dat ze het resultaat is van ‘out-of-the-box’ denken. Want het is een ‘long copy’ (véél tekst). En het betreft een vacature voor een basisschooldirecteur, die dus niet in de Volkskrant staat (gebruikelijk medium voor die branche) maar in het FD. En: “bij gelijke geschiktheid gaat de voorkeur uit naar iemand zonder ervaring”. Ook dat is niet de gebruikelijke keuze in een sollicitatieprocedure.
Het gebeurt mij regelmatig (privé en zakelijk) dat ik van bedrijven en instanties te horen krijg: “Nee, ons systeem geeft aan dat dat niet kan”. Het is een zin die steeds vaker voorbijkomt. En met deze zin houdt alles op. Ook service. En goodwill. Herkenbaar?
Want al zouden mensen je (mij) wíllen helpen – of jij hen – het kan gewoonweg niet omdat die mogelijkheid niet is geprogrammeerd in het systeem. En volgens mij raken we daardoor steeds meer gewend aan de grenzen die ‘de systemen’ ons opleggen.
En verleren we daardoor misschien wel om iets verder te kijken. Om ‘out-of-the-box’ en proactief te denken. Om (binnen de wet natuurlijk) mogelijkheden te vinden voorbij een grens die ‘het systeem’ ons oplegt. Want die digitale systemen, die hebben we toch zelf ontwikkeld en ingevoerd. Om de kans op fouten te verkleinen, om zaken te vereenvoudigen en te standaardiseren. Met als doel ónszelf te helpen en niet andersom. Omdat mensen elkaar over het algemeen écht wel willen helpen, maar dat niet kunnen als het systeem “Nee” zegt.
Nu begrijp ik ineens waarom van mensen steeds vaker wordt gevraagd om ‘out-of-the-box’ te denken. Om proactief te werken. Waarom ‘service’ het nieuwe goud begint te worden. Toch zaken die voorheen heel gewoon waren, die standaard een deel van ons functioneren en werken waren. Omdat ménsen elkaar in principe best willen helpen als dat even kan.
Dus misschien is het goed om bij het bouwen of upgraden van ‘de systemen’ daarin menselijkheid mee te nemen. Zodat we allemaal wat meer ruimte krijgen in ons werk en meer verantwoordelijkheid kunnen nemen, als we willen. Zodat goodwill, enthousiasme en service weer onderdeel kunnen worden van ons werken en ons zijn. Of klinkt dat té ‘out-of-the box’? 😉